Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

главбух (гла́вный бухга́лтер) галоўбу́х, -ха м. (гало́ўны бухга́лтар).

главвра́ч (гла́вный врач) галоўура́ч, -ча́ м. (гало́ўны ўрач).

главе́нство ср. вяршэ́нства, -ва ср.; (господство) панава́нне, -ння ср.; (гегемония) гегемо́нія, -ніі ж.; (руководящая роль) кіру́ючая ро́ля; (руководство) узнача́льванне, -ння ср.;

главе́нствовать несов. вяршэнствава́ць; (господствовать) панава́ць; (возглавлять) узнача́льваць;

главе́нствующий

1. прич. які́ (што) вяршэ́нствуе; які́ (што) пану́е; які́ (што) узнача́львае; см. главе́нствовать;

2. прил. гало́ўны.

главк (гла́вный комите́т) глаўк, род. гла́ўка м. (гало́ўны камітэ́т).

главкове́рх (верхо́вный главнокома́ндующий) галоўкаве́рх, -ха м. (вярхо́ўны галоўнакама́ндуючы).

главко́м (главнокома́ндующий) воен. галоўка́м, -ма м. (галоўнакама́ндуючы).

Главли́т (Гла́вное управле́ние по дела́м литерату́ры и изда́тельств) Галоўлі́т, -та м. (Гало́ўнае кіраўні́цтва па спра́вах літарату́ры і выдаве́цтваў).

гла́вное вводн. сл. гало́ўнае, асно́ўнае.