главе́нствующий

1. прич. які́ (што) вяршэ́нствуе; які́ (што) пану́е; які́ (што) узнача́львае; см. главе́нствовать;

2. прил. гало́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)