Verbum

щепети́льность

1. патрабава́льнасць, -ці ж., вы́танчанасць, -ці ж.; мо́днасць, -ці ж.;

2. педанты́чнасць, -ці ж., дро́бязнасць, -ці ж.;

3. прынцыпо́васць, -ці ж., карэ́ктнасць, -ці ж.;

4. даліка́тнасць, -ці ж.; см. щепети́льный​ ^2—5;

щепети́льный

1. уст. (галантерейный) галантарэ́йны; (парфюмерный) парфу́мны;

2. уст. (изысканный) патрабава́льны, вы́танчаны; (модный) мо́дны;

3. уст. (придирчиво-педантичный) педанты́чны, дро́бязны;

4. (принципиальный, корректный) прынцыпо́вы, карэ́ктны;

5. (деликатный) даліка́тны.

ще́пка

1. трэ́ска, -кі ж., шчэ́пка, -кі ж.;

2. собир. трэ́скі, -сак мн., шчэ́пкі, -пак мн.;

◊

худо́й как ще́пка худы́ як шчэ́пка;

лес ру́бят — ще́пки летя́т погов. лес сяку́ць — трэ́скі ляця́ць;

щепно́й драўля́ны;

щепна́я посу́да драўля́ны по́суд;

щепны́е изде́лия драўля́ныя вы́рабы.

щепо́тка ж., см. ще́по́ть;

щепо́ть ж.

1. тры па́льцы;

2. (крупинка) дро́бка, -кі ж.; (чуток) ка́ліва, -ва ср.

щепяно́й уст. драўля́ны;

щепяно́й това́р драўля́ны тава́р.

щерба́тый

1. (со щербиной) шчарба́ты;

2. (рябой) разг. рабы́, васпава́ты;

щерби́на

1. (зазубрина) шчарбі́на, -ны ж.;

2. (рябинка на лице) разг. рабаці́нка, -кі ж., во́спінка, -кі ж.

ще́рить несов., разг.

1. (оскаливать) шчэ́рыць, вышчара́ць, вышчэ́рваць, ска́ліць, выскаля́ць, выска́льваць;

2. (топорщить) тапы́рыць;

ще́рить шерсть тапы́рыць поўсць;