Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

znudzenie

znudzeni|e

н. нуда; сум;

aż do ~a — аж да млосці

znudzić

znudzi|ć

зак.

1. kogoвыклікаць нуду ў каго; надакучыць каму;

~ć słuchaczy — навесці нуду на слухачоў;

~ły go jałowe spory — яму надакучылі пустыя спрэчкі;

2. безас. разм. выклікаць моташнасць; званітаваць;

~ło go — яго званітавала

znudzić się

znudzi|ć się

зак. абрыднуць; надакучыць;

~ło mi się czekać — мне абрыдла чакаць

znudzony

змораны нудой; які нудзіцца

znużenie

н. стома

znużony

стомлены; змораны;

znużony wygląd — стомлены выгляд

znużyć

зак. стаміць; змарыць

znużyć się

зак. стаміцца; замарыцца; здарожыцца;

znużyć się czym — стаміцца ад чаго