Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ziele

н. разм. зелле;

гл. zioła

zieleniak

м. разм. гароднінны рынак

zieleniec

м. сквер, прысады

zielenina

ж. зборн. зеляніна; гародніна

zieleń

ж.

1. зеляніна;

2. бат. хларафіл

zielnik

м. гербарый, траўнік; зельнік; былінар

Zielona Góra

ж. г. Зялёна-Гура

zielonkawy

зеленаваты;

zielonkawy odcień — зеленаватае адценне

zielono

зялёна;

farbować na zielono — фарбаваць у зялёны колер;

zielono w głowie — пуста ў галаве

zielony

zielon|y

1. зялёны;

~а herbata — зялёная гарбата;

2. студ. жарг. студэнт-першакурснік;

~е lata — маладыя гады;

~e światło — зялёная вуліца;

~a fala — зялёная хваля;

Zielone Świątki рэл. Тройца; Сёмуха