Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zgiąć

зак. сагнуць

zgiąć się

зак. сагнуцца

zgiełk, ~u

м. шум, гоман; галас

Zgierz

м. г. Згеж

zgięcie

н.

1. згін; згінанне;

2. тэх. калена

zginać

незак. згінаць, гнуць;

zginać kark — гнуць шыю (карак)

zginać się

незак. згінацца, гнуцца

zginąć

zgin|ąć

зак.

1. загінуць;

2. прапасці, знікнуць;

~ęły mi okulary — зніклі (прапалі) мае акуляры; я згубіў свае акуляры

marnie ~ąć — дрэнна скончыць