Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąceęfhijklłmnoóprstuwyz.
bcfgjklmnprstz

sygnalista

м. сігнальшчык

sygnalizacja

ж. сігналізацыя

sygnalizować

незак. сігналізаваць

sygnał, ~u

sygna|ł

м. сігнал;

~ł alarmowy — сігнал трывогі;

jechać na ~le — ехаць з сірэнай

sygnałowy

сігнальны

sygnatariusz

м. асоба, якая падпісала дакумент (дагавор); падпісант

sygnatura

ж.

1. подпіс;

2. фарм., друк. сігнатура;

3. спец. шыфр (бібліятэчны і да т.п.)

sygnaturka

ж.

1. невялікі звон;

2. званічка

sygnet, ~u

м. персцень з пячаткаю; сыгнет

sygnować

незак. ставіць свой подпіс; падпісваць