rana
ran|a
ж. рана;
~a kłuta — колатая рана;
~a szarpana — рваная рана;
opatrzyć ~ę — перавязаць рану;
choć do ~y przyłożyć — хоць да раны прыкладвай;
~y boskie! разм. Божа мілы!; Божа літасцівы!; Божа мой!
randka
randk|a
ж. разм. спатканне (любоўнае);
mieć ~ę z kim — мець спатканне з кім;
~a w ciemno — спатканне ўсляпую
ranek
ran|ek
м. ранак, раніца;
wczesnym ~kiem — уранку, на золку, рана, раніцай, раненька
ranga
rang|a
ж.
1. ранг;
2. перан. значэнне; важнасць;
sprawa najwyższej ~i — справа найвышэйшай важнасці
ranić
незак.
1. раніць;
2. перан. раніць; прыносіць (прычыняць) боль;
ranić czyje uczucia — закранаць (раніць) чые пачуцці
ranny
I
1. паранены;
ranny żołnierz — паранены салдат (жаўнер);
2. м. паранены;
sześciu ~ch — шасцёра параненых
II rann|y
ранішні;
~a gazeta — ранішняя газета
rano
I ran|o
н. раніца, ранак;
chory spał do samego ~a — хворы спаў да самай раніцы;
od ~a do nocy — з раніцы да ночы;
nad ~em — пад раніцу, на золку;
co ~o — кожны ранак; кожную раніцу
II
раніцай, раніцой, ранкам;
o ósmej rano — у восем раніцы;
kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje — хто рана ўстае, таму Бог дае