rano

I ran|o

н. раніца, ранак;

chory spał do samego ~a — хворы спаў да самай раніцы;

od ~a do nocy — з раніцы да ночы;

nad ~em — пад раніцу, на золку;

co ~o — кожны ранак; кожную раніцу

II

раніцай, раніцой, ранкам;

o ósmej rano — у восем раніцы;

kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje — хто рана ўстае, таму Бог дае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)