Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

lata

lat|a

мн. (адз.rok м.) гады;

~a dwudzieste — дваццатыя гады;

ostatnimi ~y — у апошнія гады;

od wielu lata — ужо шмат гадоў (год);

na stare ~a — на старасць;

po ~ach — праз некалькі гадоў;

przed ~y — некалькі год (таму) назад;

w późnych (wczesnych) ~ach sześćdziesiątych — у канцы (пачатку) шасцідзесятых гадоў;

2. гады; узрост; век;

ile on ma lata? — колькі яму гадоў (год)?;

mam 10 lata — мне 10 год (гадоў);

dziecięce ~a — дзіцячыя гады; дзяцінства;

młode ~a — маладыя (юначыя) гады; юнацтва; маладосць;

człowiek w ~ach — чалавек ў гадах (у пажылым веку);

sto lata! — сто год!;

chude ~a — галодныя гады

latać

lata|ć

незак.

1. лятаць, лётаць;

2. бегаць; гойсаць;

oczy ~ją — вочы бегаюць;

3. трэсціся; дрыжаць;

ręce ~ją — рукі трасуцца;

~ć z językiem — разносіць плёткі

latający

які лятае; лятучы;

latający talerz (spodek) — лятучая талерка;

Latający Holender — Лятучы Галандзец

latanie

н.

1. лятанне, лётанне;

2. беганне, гойсанне

latanina

ж. беганіна

latarka

ж. ліхтарык;

latarka kieszonkowa — кішэнны ліхтарык

latarnia

ж. ліхтар;

latarnia morska — маяк;

latarnia górnicza — шахцёрская лямпа;

latarnia magiczna — праекцыйны ліхтар

latarnik

м.

1. ліхтаршчык;

2. наглядчык маяка

latawiec

м.

1. папяровы змей;

2. непаседа; гарэза, дураслівец

lateks, ~u

м. латэкс, каўчукавае малачко