Verbum

jęczeć

незак.

1. енчыць; стагнаць;

jęczeć z bolu — енчыць ад болю;

2. разм. наракаць, ныць, скуголіць, енчыць;

jęczeć na ciężką pracę — наракаць на цяжкую працу

jęczmienny

ячны

jęczmień

м.

1. бат. ячмень (Hordeum L.);

2. мед. ячмень

jęczmyk

м. мед. ячмень

jędrnieć

незак. налівацца сокам; станавіцца пругкім (цвёрдым), ядранець

jędrność

ж.

1. пруткасць, пругкасць; цвёрдасць;

2. перан. выразнасць; сакавітасць

jędrny

1. пруткі, пругкі; цвёрды, моцны, дужы, здаровы;

2. перан. выразны; сціслы; сакавіты

Jędrzejów

м. г. Янджэеў

jędza

ж. ведзьма

jęk, ~u

м. енк, стогн