jęczeć
незак.
1. енчыць; стагнаць;
jęczeć z bolu — енчыць ад болю;
2. разм. наракаць, ныць, скуголіць, енчыць;
jęczeć na ciężką pracę — наракаць на цяжкую працу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)