Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
bcdgiklłmnprsśtwzż 
eioy

idiocieć

незак. дурнець

idiom, ~u

м. лінгв. ідыёма

idiomatyczny

ідыяматычны

idiota

м. ідыёт;

skończony idiota — поўны ідыёт

idiotycznie

па-ідыёцку

idiotyczny

ідыятычны

idiotyzm, ~u

м.

1. мед. ідыятызм, ідыятыя;

2. ідыятызм, глупства, бязглуздасць;

gadać ~y — гаварыць глупства, плесці лухту;

stek ~ów — поўная бязглуздасць; суцэльная лухта;

to jest idiotyzm! — глупства!; лухта!