harakiri
н. нескл. харакіры;
popełnić harakiri — зрабіць харакіры
harap, ~u
м. бізун, арапнік;
już po ~ie уст. усё скончана
haratać
незак. разм. разбіваць, мажджэрыць, друзгатаць, расквашваць
haratać się
незак. разм. біцца; калечыць адно аднаго
haratanina
ж. разм. бойка; валтузня, калатнеча, калатніна
haratnąć
зак. разм. разбіць, пашкодзіць, размажджэрыць, пакоцаць;
haratnąć kogo nożem — парнуць (разануць) каго нажом
harbuz
м. уст. кавун;
dostać ~a — атрымаць гарбуза; атрымаць адмову пры сватаўстве;
гл. arbuz
harc, ~u
м.
1. гіст. паядынак перад боем; сутычка; бойка;
2. ~e мн. свавольства, задзірыстасць
harcerski
harcersk|i
гарцэрскі;
chusta ~a — гарцэрскі гальштук