Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aądeęfhiklłmnoórtuwyz.
bcfjlłmnprs

caca

ж. дзіцяч. добра; цудоўна

cacanka :

obiecanka cacanka a głupiemu radość — абяцанка цацанка, а дурню радасць

cackać

незак. kogo песціць, няньчыць каго

cackać się

незак. разм. цырымоніцца; цацкацца; малімоніцца; няньчыцца

cackanie się

н. цацканне

cacko

cack|o

н. цацка;

~a choinkowe — ёлачныя цацкі;

prawdziwe ~o — сапраўдная цацка

cacuś

м. пястун; пястунчык