Verbum

niewielu

а.-м. нямнога, няшмат;

niewielu uczniów było w szkole — у школе было няшмат вучняў

niewierność

ж.

1. нявернасць, здрадлівасць;

2. недакладнасць

niewierny

1. няверны, здрадлівы;

2. недакладны;

Niewierny Tomasz — Фама няверны; Фама-нявернік

niewierzący

які не верыць

niewieści

кніжн. жаночы

niewiniątko

niewiniąt|ko

н. іран. нявінны, святая наіўнасць, нявіннае дзіцятка;

rzeź ~ek — забіванне немаўлят

niewinnie

1. невінавата, бязвінна;

cierpieć niewinnie — цярпець бязвінна;

2. нявінна, бяскрыўдна;

wyglądać niewinnie — выглядаць нявінна

niewinność

niewinnoś|ć

ж.

1. невінаватасць, бязвіннасць;

dowieść ~ci — давесці (даказаць) невінаватасць;

2. нявіннасць; бяскрыўднасць;

uosobienie ~ci — увасабленне нявіннасці

niewinny

niewinn|y

1. невінаваты, бязвінны;

uznany za ~ego — прызнаны невінаватым;

2. нявінны; бяскрыўдны;

~y żart — бяскрыўдны жарт

niewłasciwość

ж. неадпаведнасць, недарэчнасць