Verbum

roztargać

зак.

1. разадраць, пашарпаць;

2. раскудлаціць;

roztargać włosy — раскудлаціць валасы

roztargnienie

н. рассеянасць, няўважлівасць;

przez roztargnienie — праз няўважлівасць

roztargniony

рассеяны, няўважлівы

roztasować

зак. раскласці, размясціць

rozterka

ж. разлад, нелады;

być z sobą w ~ce — быць у разладзе з самім сабой;

~ki wewnętrzne niszczą kraj — унутраныя раздоры руйнуюць краіну

roztęsknić się

зак. знудзіцца

roztkliwiać

незак. расчульваць

roztkliwiać się

незак. расчульвацца

roztkliwić

зак. расчуліць

roztkliwić się

зак. расчуліцца