rozterka

rozter|ka

ж. разлад, нелады;

być z sobą w ~ce — быць у разладзе з самім сабой;

~ki wewnętrzne niszczą kraj — унутраныя раздоры руйнуюць краіну

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)