Verbum

nowalia

ж.; гл. nowalijka

nowalijka

ж.

1. першая (ранняя) агародніна; навіна;

2. навінка; навізна; новаўвядзенне

nowator

м. наватар

nowatorski

наватарскі

nowela

ж. навела; апавяданне

nowelista

м. навеліст

nowicjat, ~u

м.

1. царк. паслушніцтва;

2. перан. выпрабавальны тэрмін

nowicjusz

м.

1. навічок; студ. жарг. студэнт-першакурснік;

2. царк. паслушнік

nowicjuszka

ж.

1. навічок (жанчына); студ. жарг. студэнтка-першакурсніца;

2. царк. паслушніца

nowina

ж.

1. навіна; навінка;

wesoła nowina — вясёлая навіна;

2. цаліна