Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aądeęfhiklłmnoórtuwyz.
aąceęnosśuż

ciemiężca

м.; гл. ciemięzca

ciemiężenie

н. прыгнёт; прыгнечанне

ciemiężyciel

м.; гл. ciemięzca

ciemiężyć

незак. прыгнятаць; уціскаць

ciemnawy

цемнаваты

ciemnia

ж.

1. цёмнае месца (памяшканне);

ciemnia fotograficzna — фоталабараторыя;

2. уст. перан. цемра; змрок;

ciemnia optyczna фіз. камера-абскура

ciemnica

ж.

1. турма;

2. цемра

ciemnić się

ciemni|ć się

незак. цямнець; цямнецца;

na horyzoncie ciemnić się linia lasu — на гарызонце цямнеецца лінія лесу

ciemnieć

незак. цямнець

ciemno

I н.

цемра; змрок

II

цёмна;

robi się ciemno — становіцца цёмна; цямнее;

strzał w ciemno — стрэл усляпую