bimbać
bimba|ć
незак. разм. na kogo/co; z czego быць абыякавым да каго/чаго; не цікавіцца кім/чым; не звяртаць увагі на каго/што;
on sobie bimbać na wszystko — яму на ўсё начхаць;
bimbać sobie z aparatów słuchowych — ён сабе пасмейваецца са слыхавых апаратаў
biodro
н. сцягно, клуб, ляжка, кумпяк
biodrowy
сцегнавы;
kość ~a — сцегнавая косць