bębenek
м.
1. барабанчык, бубен;
2. тэх. барабан;
3. пяльцы;
4. анат. барабанная перапонка
bębenkowy
bębenkow|y
барабанны;
błona ~a анат. барабанная перапонка
bębnić
bębn|ić
незак.
1. барабаніць; біць у барабан;
2. разм. барабаніць; тарабаніць;
~ić na fortepianie — тарабаніць на піяніна;
3. разм. гаварыць; паўтараць; бубнець; разносіць (весткі, навіны);
o zdarzeniu ~ą w całym mieście — пра здарэнне гаворыць увесь горад
bękart
м.
1. пагард. байструк; пазашлюбнае дзіця;
2. палігр. вісячы радок
biadać
незак. кніжн. наракаць, скардзіцца, бедаваць, шкадаваць;
biadać nad losem — наракаць (скардзіцца) на лёс
biadanie
н. нараканне, скаргі; ныццё
biadolić
незак. разм. наракаць, скардзіцца, лямантаваць; бедаваць;
biadolić nad losem — наракаць (скардзіцца) на лёс;
biadolić na życie — наракаць на жыццё