Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbdeęhilłmnoóruwzż.
aąęoóu.

głownia

ж.

1. галавешка;

2. дзяржанне; ручка

głód, głodu

м.

1. голад;

2. прага;

głód wiedzy — прага ведаў;

3. голад; брак, недахоп чаго;

głód narkotyczny — наркатычная ломка

głóg, głogu

м. бат. глог (Crataegus L.)

główka

ж.

1. галоўка;

główka gwoździa — плешка цвіка;

2. наканечнік;

3. качан; галава

głównie

галоўным чынам

głównodowodzący

м. галоўнакамандуючы

główny

główn|y

галоўны;

dworzec ~y — цэнтральны вакзал;

poczta ~a — галоўны паштамт;

liczebnik ~y грам. колькасны лічэбнік;

tętnica ~a анат. аорта;

katalog ~y камп. галоўны каталог;

grzechy ~e — смяротныя грахі;

kara ~a уст. пакаранне смерцю

Głubczyce

мн. г. Глубчыцы

głuchnąć

незак.

1. od czego, z czego глухнуць; станавіцца глухім;

2. заціхаць; змаўкаць

głucho

1. глуха;

2. шчыльна; моцна;

na głucho zamknięte okno — шчыльна (моцна) зачыненае акно;

głucho milczeć — глуха маўчаць; не сказаць ні слова;

głucho o tym — аб гэтым ні слова;

jest głucho o kim/czym — нічога не вядома (нічога не чуваць) пра каго/што