goniec
м.
1. ганец, пасланец, вястун; кур’ер;
2. шахм. слон
goniony
м. ганёны (старадаўні польскі танец)
gont, ~u
м. гонта;
dach kryty ~em — крыты гонтамі дах
gończy :
pies gończy — ганчак;
list gończy — публікацыя аб пошуках
gorąco
I
горача; спякотна;
gorąco mi — мне горача;
było gorąco перан. было горача;
na gorąco — а) у гарачым выглядзе (пра страву); б)тут жа; адразу ж; не марудзячы, безадкладна;
wiadomości na gorąco — свежыя (гарачыя) навіны;
II н.
гарачыня, спёка
gorący
gorąc|y
гарачы; спякотны;
~e lato — спякотнае лета;
~y czas (okres) — гарачы час (перыяд);
złapać na ~ym uczynku разм. у хапку злавіць; злавіць на месцы злачынства;
w ~ej wodzie kąpany перан. у гарачага папа хрышчаны; у гарачай вадзе купаны; гарачая галава
gorączka
gorączk|a
ж. ліхаманка, гарачка; высокая тэмпература;
mieć ~ę — мець высокую тэмпературу;
~a złota — залатая ліхаманка;
gorączka przedwyborcza — перадвыбарчая ліхаманка