Verbum

zakołatać się

zakołata|ć się

зак.

1. застукаць; закалаціцца, забіцца;

2. разм. заварушыцца; адазвацца;

~ła się nadzieja — зацеплілася надзея;

3. разм. дацягнуцца; даклыпаць, датэпаць;

~ć się do miasta — дацягнуцца да горада

zakołysać

зак. закалыхаць

zakołysać się

зак. закалыхацца

zakompleksiony

разм. закамплексаваны, апанаваны комплексамі

zakomunikować

зак. паведаміць;

zakomunikować listownie — пісьмова паведаміць

zakon, ~u

м.

1. ордэн (манаскі);

zakon krzyżacki гіст. тэўтонскі ордэн;

2. уст. закон; правіла;

Nowy (Stary) Zakon уст. Новы (Стары) запавет;

wstąpić do ~u — а) уступіць у ордэн;

пайсці ў манастыр

zakonkludować

зак. заключыць, зрабіць выснову

zakonnica

ж. манашка, чарніца, мнішка

zakonniczy

манаскі

zakonnik

м. манах, чарнец, мніх