zakon, ~u
м.
1. ордэн (манаскі);
zakon krzyżacki гіст. тэўтонскі ордэн;
2. уст. закон; правіла;
Nowy (Stary) Zakon уст. Новы (Стары) запавет;
wstąpić do ~u — а) уступіць у ордэн;
пайсці ў манастыр
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)