zakon, ~u

м.

1. ордэн (манаскі);

zakon krzyżacki гіст. тэўтонскі ордэн;

2. уст. закон; правіла;

Nowy (Stary) Zakon уст. Новы (Стары) запавет;

wstąpić do ~u — а) уступіць у ордэн;

пайсці ў манастыр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)