Verbum

rozkwit

rozkwi|t, ~u

м.

1. цвіценне;

2. росквіт;

w ~cie — у росквіце;

~t nauki (malarstwa) — росквіт навукі (жывапісу)

rozkwitać

rozkwita|ć

незак. расцвітаць; квітнець;

róże ~ją — ружы расцвітаюць;

dziewczyna rozkwitać — дзяўчына расцвітае

rozkwitły

які расцвіў; расквітнелы

rozkwitnąć

rozkwit|nąć

зак. расцвісці;

róże ~nęły — ружы расцвілі

rozlać

rozla|ć

зак.

1. разліць;

~ć mleko — разліць малако;

2. разліцца; выйсці з берагоў;

rzeka ~ła — рака разлілася

rozlać się

rozla|ć się

зак. разліцца;

woda się ~ła — вада разлілася

rozlatywać się

незак.

1. разлятацца;

rozlatywać się w różne strony — разлятацца ў розныя бакі;

2. развальвацца;

rozlatywać się ze starości — (пра адзенне) развальвацца ад старасці

rozlazłość

ж. расхлябанасць; разгільдзяйства

rozlazły

расхлябаны

rozlec się

rozle|c się

зак. пачуцца;

~gł się huk wystrzału — пачуўся гук стрэлу