rozkwit

rozkwi|t, ~u

м.

1. цвіценне;

2. росквіт;

w ~cie — у росквіце;

~t nauki (malarstwa) — росквіт навукі (жывапісу)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)