Verbum

gnieść

gnie|ść

незак.

1. ціснуць, душыць;

2. перан. ціснуць, гнесці, прыгнятаць;

gniotła go samotność — яго прыгнятала адзінота;

3. мяць, камячыць;

~ść papier — камячыць паперу;

4. ціснуць;

but mnie ~cie — мне цісне чаравік;

~ść ciasto — мясіць цеста;

~ść kartofle — таўчы бульбу;

co ~cie serce — шчыміць сэрца ад чаго

gnieść się

gnie|ść się

незак.

1. ціснуцца, ціскацца; тоўпіцца;

2. мяцца; камечыцца, камячыцца;

sukienka się ~cie — сукенка камечыцца (мнецца)

gniew, ~u

м. гнеў; лютасць; злосць;

hamować gniew — стрымліваць гнеў;

wpaść w gniew — разгневацца;

wprawić kogo w gniew — разгневаць каго

gniewać

незак. злаваць

gniewać się

незак.

1. o co, na kogo злаваць, злавацца, гневацца, сердаваць;

2. разм. сварыцца

gniewliwy

зласлівы; сярдзіты

gniewny

gniewn|y

злосны, сярдзіты, гнеўны;

~e spojrzenie — злосны погляд

Gniezno

н.

1. г. Гнезна (Польшча); 2. в. Гнезна (Беларусь)

gnieździć się

незак.

1. гнездавацца, гняздзіцца;

w skałach gnieżdżą się orły — у скалах гняздзяцца арлы;

2. перан. туліцца, мясціцца

gnilec

м. мед. цынга, скарбут