Verbum

głowić się

незак. думаць, ламаць галаву, мазгаваць, спрабаваць зразумець

głowina

ж. галоўка

głowizna

ж.

1. кул. галавізна;

2. пагард. жарт. галава; кумпал

głownia

ж.

1. галавешка;

2. дзяржанне; ручка

głód, głodu

м.

1. голад;

2. прага;

głód wiedzy — прага ведаў;

3. голад; брак, недахоп чаго;

głód narkotyczny — наркатычная ломка

głóg, głogu

м. бат. глог (Crataegus L.)

główka

ж.

1. галоўка;

główka gwoździa — плешка цвіка;

2. наканечнік;

3. качан; галава

głównie

галоўным чынам

głównodowodzący

м. галоўнакамандуючы

główny

галоўны;

dworzec ~y — цэнтральны вакзал;

poczta ~a — галоўны паштамт;

liczebnik ~y грам. колькасны лічэбнік;

tętnica ~a анат. аорта;

katalog ~y камп. галоўны каталог;

grzechy ~e — смяротныя грахі;

kara ~a уст. пакаранне смерцю