Verbum

znamię

н.

1. знак; прызнак; адбітак; адзнака;

~ę czasu — адзнака часу;

~ona zmęczenia — прыметы стомы;

2. ~ę (przyrodzone) — радзімка;

3. бат. рыльца (песціка);

~ę Kaina — пячатка Каіна

znany

1. вядомы; слаўны; слынны;

~y pisarz — вядомы пісьменнік;

ogólnie ~y — агульнавядомы;

~а z urody — (вядомая) слаўная сваёй прыгажосцю;

2. знаёмы;

~y ze słyszenia — знаёмы па чутках

znawca

м. знаўца;

pierwszy znawca — найлепшы знаўца

znawczyni

ж. знаўца (жанчына)

znawstwo

н. веданне (справы);

ze ~em — з веданнем справы

zneutralizować

зак. нейтралізаваць;

zneutralizować wpływ — нейтралізаваць уплыў;

zneutralizować roztwór хім. нейтралізаваць раствор

znęcać

незак. прыманьваць; маніць; вабіць; звабліваць;

гл. znęcić

znęcać się

незак. nad kim/czym здзекавацца з каго/чаго;

znęcać się nad zwierzętami — здзекавацца з жывёлаў

znęcić

зак. прыманіць; завабіць; звабіць;

znęcić w zasadzkę — заманіць у засаду

znęcić się

зак. спакусіцца; захапіцца