Verbum

halka

ж.

1. ніжняя спадніца;

2. сарочка

hall, ~u

м. [hol] вестыбюль; хол; фае (у гатэлі, тэатры)

halny :

wiatr halny — горны вецер, вецер з гор (у Татрах)

halo

1. алё!;

2. радзей прывітанне!

halowy

спарт. у закрытым памяшканні;

rekord ~y — рэкорд для закрытых памяшканняў;

zawody ~e — спаборніцтвы ў закрытым памяшканні

halucynacja

ж. галюцынацыя;

~e słuchowe — слыхавыя галюцынацыі

halucynacyjny

галюцынаторны

hałaburda

ж.

1. скандаліст; крыкун; гарлапан;

2. скандал; бойка, сутычка

hałas, ~u

м. шум, гоман, крык, галас; шолам;

narobić ~u — нарабіць шуму;

wiele ~u o nic — шмат шуму з нічога; не столькі той брагі, колькі звягі;

bez ~u — без шуму; ціха; уціхую

hałasować

незак. шумець, гаманіць, крычаць