rozkurczyć się
Verbum
анлайнавы слоўнікПольска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVurozkurz, ~u
rozkuwać
rozkwaterować
rozkwilić się
1. расплакацца;
2. запішчаць; запішчэць
rozkwit
rozkwi|t, ~u1. цвіценне;
2. росквіт;
rozkwitać
rozkwita|ćrozkwitły
які расцвіў; расквітнелы
rozkwitnąć
rozkwit|nąćrozlać
rozla|ć1. разліць;
2. разліцца; выйсці з берагоў;