Verbum

zniekształcenie

н.

1. дэфармацыя;

2. перан. скажэнне

zniekształcić

зак.

1. змяніць форму, дефармаваць;

2. перан. сказіць;

zniekształcić sens — сказіць сэнс;

3. знявечыць

zniemczyć

зак. анямечыць

znienacka

знянацку; раптоўна; нечакана; знячэўку;

zaskoczyć znienacka — заспець знянацку

znienawidzić

зак. узненавідзець

znienawidzony

ненавісны

zniesienie

н. ліквідацыя; адмена;

~e kary śmierci — адмена смяротнага пакарання;

nie do ~a — невыносны; нясцерпны

zniesławić

зак. зняславіць; зганьбіць

znieść

зак.

1. прынесці; знесці;

znieść na kupę — знесці ў кучу;

2. знішчыць; адмяніць; ліквідаваць;

3. перанесці; перацярпець; стрываць;

znieść krzywdę — стрываць крыўду;

3. (пра птушак) знесці;

znieść jajko — знесці яйка

zniewaga

ж. абраза; знявага;

wyrządzić ~ę — абразіць; зняважыць