Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

tłum.

= tłumaczenie, tłumaczył — пераклад, пераклаў; пер.

tłumacz

м.

1. перакладчык;

tłumacz przysięgły — перакладчык (у афіцыйных сітуацыях);

tłumacz kabinowy — сінхронны перакладчык;

2. тлумачальнік

tłumaczenie

н.

1. тлумачэнне, талкаванне;

2. пераклад

tłumaczka

ж. перакладчыца

tłumaczyć

незак.

1. тлумачыць;

2. перакладаць

tłumaczyć się

незак. апраўдвацца; тлумачыцца

tłumić

tłumi|ć

незак.

1. душыць, падаўляць, уціхамірваць, стрымліваць, тлуміць;

~ć powstanie — падаўляць (душыць) паўстанне;

2. заглушаць;

dywan tłumić kroki — дыван заглушае крокі

tłumik

м. тэх. глушыцель

tłumnie

гуртам, гурмою, натоўпам

tłumnik

м.

1. тэх. глушыцель;

2. муз. сурдынка