tłumić

tłumi|ć

незак.

1. душыць, падаўляць, уціхамірваць, стрымліваць, тлуміць;

~ć powstanie — падаўляць (душыць) паўстанне;

2. заглушаць;

dywan tłumić kroki — дыван заглушае крокі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)