Verbum

idiom, ~u

м. лінгв. ідыёма

idiomatyczny

ідыяматычны

idiota

м. ідыёт;

skończony idiota — поўны ідыёт

idiotycznie

па-ідыёцку

idiotyczny

ідыятычны

idiotyzm, ~u

м.

1. мед. ідыятызм, ідыятыя;

2. ідыятызм, глупства, бязглуздасць;

gadać ~y — гаварыць глупства, плесці лухту;

stek ~ów — поўная бязглуздасць; суцэльная лухта;

to jest idiotyzm! — глупства!; лухта!

idol

м. ідал, балван, стод

idylla

ж. ідылія

idylliczny

ідылічны