Verbum

bezsporny

бясспрэчны, неаспрэчны

bezspójnikowy

грам. бяззлучнікавы

bezsprzecznie

бясспрэчна, неаспрэчна

bezsprzeczny

бясспрэчны, неаспрэчны

bezstronnie

бесстаронна

bezstronność

ж. бесстароннасць, аб’ектыўнасць

bezstronny

бесстаронні, аб’ектыўны; справядлівы; нейтральны;

~a krytyka — аб’ектыўная крытыка;

~y sędzia — справядлівы суддзя

bezszelestny

без шэлесту (шолаху); бясшумна, ціха

bezśnieżny

бясснежны

beztalencie

н. разм. пагард. няздара, бездар