Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąeęgkoóuyz

łupić

łupi|ć

незак.

1. рабаваць;

bandy ~ły mieszkańców — банды рабавалі жыхароў;

2. дзерці;

~ć ze skóry — дзерці тры шкуры

łupiestwo

н. рабаванне; рабунак

łupież, ~u

I м.

перхаць

II ж.;

гл. łupiestwo

łupieżca

м. рабаўнік; разбойнік

łupieżczy

рабаўніцкі

łupina

ж. шкарлупіна, шалупіна, лупіна, скурка;

łupina orzecha — арэхавая шкарлупіна;

łupina jabłka — скурка яблыка;

łupina kartofla — бульбянае шалупінне (лупіна);

kartofle w ~ch — кул.. бульба з лупінамі; бульба ў мундзірах

łupkowy

мін. лупняковы, сланцавы

łupnąć

łupn|ąć

зак. выцяць, стукнуць; задаць;

~ęli mu wysoki podatek разм. з яго злупілі вялікі падатак

łupnąć się

зак. стукнуцца;

łupnąć się w głowę — стукнуцца галавой

łuska

łusk|a

ж.

1. луска;

2. шалупінне;

3. вайск. гільза;

spadły mu ~i z oczu — у яго заслона з вачэй упала