Verbum

Strzelce Opolskie

мн. г. Стшэльцы-Апольскія

strzelec

м. стралок;

~ec przeciwpancerny — бранябойшчык;

być dobrym ~cem — быць трапным стралком;

~ec wyborowy — снайпер;

wolny ~ec — валанцёр

strzelecki

стралковы

strzelictwo

н. стралковы спорт

strzelić

зак. стрэліць;

płomień ~ł do góry — полымя шугнула ўгору;

prosto jak ~ł — прасцюсенька; прасцютка; проста-проста

Strzelin

м. г. Стшэлін

strzelisty

1. стральчаты, спічасты;

2. стройны, высокі;

topole ~e — высокія (стройныя) таполі

strzelnica

ж.

1. амбразура; байніца;

2. цір

strzelniczy

які служыць для стральбы;

proch strzelniczy — порах

strzemię

н. стрэмя