Verbum

bezwstydnik

м. бессаромнік, сараматнік

bezwstydność

ж.; гл. bezwstyd

bezwstydny

бессаромны

bezwyjątkowy

без выключэння

bezwyjściowość

ж. безвыходнасць

bezwyznaniowiec

м. чалавек без веравызнання

bezwyznaniowy

гл. bezwyznaniowiec

bezwzględnie

1. бязлітасна, няшчадна; сурова;

traktować kogo bezwzględnie — жорстка ставіцца да каго;

2. абсалютна; безумоўна; цалкам, зусім;

ufać komu bezwzględnie — абсалютна (безумоўна) давяраць каму;

3. безумоўна; абавязкова; пэўна;

to bezwzględnie trzeba zobaczyć — гэта абавязкова трэба пабачыць

bezwzględność

ж. бязлітаснасць, няшчаднасць, жорсткасць

bezwzględny

bezwzględn|y

1. бязлітасны, няшчадны, суровы, жорсткі;

~y przełożony — суровы начальнік;

2. абсалютны; безумоўны; поўны;

~y autorytet — абсалютны аўтарытэт;

3. безумоўны; абсалютны;

~a prawda — абсалютная праўда;

zero ~e фіз. абсалютны нуль