stłumić
зак.
1. падавіць; задушыць;
stłumić oddech — затаіць дыханне;
stłumić płacz — падавіць плач;
2. патушыць, пагасіць;
stłumić pożar (ogień) — патушыць (пагасіць) агонь (пажар)
sto
сто;
sto dwadzieścia — сто дваццаць;
sto osób — сто чалавек;
stu mężczyzn — сто мужчын;
”sto lat!” — "сто гадоў!";
powtarzać co sto razy — паўтараць што сто разоў
stoczniowiec
м. рабочы суднаверфі; суднабудаўнік
stoczyć
stoczy|ć
зак.
1. скаціць;
2. стачыць; патачыць;
robaki ~ły drzewo — чарвякі стачылі дрэва;
~ć bitwę — даць бой
stoicki
стаічны;
ze ~m spokojem — са стаічным спакоем