Verbum

znaczyć

znaczy|ć

незак.

1. значыць; азначаць;

со znaczyć ten wyraz? — што азначае гэта слова?;

2. меціць; маркіраваць;

~ć bieliznę — меціць белізну;

3. значыць, мець значэнне;

nic nie znaczyć — нічога не значыць;

со to ma znaczyć? — што гэта такое?; што гэта значыць?

znać

незак.

1. ведаць; знаць;

znać języki — ведаць мовы;

znać z widzenia — ведаць у твар;

2. безас. відаць;

będzie znać — будзе відаць;

znać na jego twarzy zmęczenie — па твары відаць, што ён стаміўся;

nie znać granic — не ведаць меры;

znać na wylot — бачыць навылёт;

dać znać — даць знаць;

nie dać znać po sobie — не паказаць выгляду;

znaj pana! — знай нашых!

znać się

zna|ć się

незак.

1. na czym разбірацца ў чым; разумець што;

~ć się na muzyce — разбірацца ў музыцы;

nie ~ć się na żartach — не разумець жартаў;

2. z kim ведаць каго, быць знаёмым з кім;

~ć się nawzajem — ведаць адно аднаго;

~my się na tym! разм. нас не ашукаеш!;

~ć się jak łyse konie разм. добра ведаць адно аднаго

znad

з-за; з-па-над;

znad chmury — з-за хмары;

znad rzeki — ад ракі;

znad czoła — з ілба;

przybył znad morza — прыбыў з узбярэжжа

znajda

ж. знайдыш

znajdować

незак. знаходзіць;

гл. znaleźć

znajdować się

незак.

1. знаходзіцца, адшуквацца;

2. знаходзіцца, быць;

znajdować się w lesie — знаходзіцца ў лесе;

znajdować się wśród swoich — быць сярод сваіх;

znajdować się w spisie — быць (лічыцца) у спісе

znajomek

м. разм. знаёмы; прыяцель

znajomkostwo

н. разм. [уплывовае] знаёмства

znajomy

znajom|y

1. знаёмы;

~е strony — знаёмыя мясціны;

2. ~y м. знаёмы; знаёмец;

3. ~a ж. знаёмая