ziemia
ziemi|a
ж. зямля;
trzęsienie ziemia — землятрус;
uprawa ziemia — земляробства;
panować na ziemia i morzu — панаваць на сушы і на моры;
suknia do samej ziemia — сукня (аж) да зямлі;
~a ojczysta — родная зямля;
Ziemia Obiecana — абяцаная зямля;
pod ~ą — у падполлі;
nie z tej ziemia разм. дзівосны; дзівацкі; неверагодны;
ledwie od ziemia odrósł — кату па пяту; вераб’ю па калена;
gryźć ~ę — а) галадаць;
ляжаць у магіле
ziemianin
м.
1. памешчык; землеўласнік;
2. зямлянін, жыхар Зямлі
ziemianka
ж.
1. памешчыца; землеўласніца;
2. жыхарка Зямлі;
3. зямлянка;
partyzancka ziemianka — партызанская зямлянка
ziemiański
памешчыцкі, землеўласніцкі
ziemiaństwo
н. зборн. памешчыкі; землеўласнікі
ziemisty
ziemist|y
зямлісты;
~а cera — зямлісты колер твару
ziemniaczany
бульбяны; ◊ stonka ~a заал. каларадскі жук