Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zielsko

н.

1. пустазелле;

2. разм. зеляніна

ziemia

ziemi|a

ж. зямля;

trzęsienie ziemia — землятрус;

uprawa ziemia — земляробства;

panować na ziemia i morzu — панаваць на сушы і на моры;

suknia do samej ziemia — сукня (аж) да зямлі;

~a ojczysta — родная зямля;

Ziemia Obiecana — абяцаная зямля;

pod ~ą — у падполлі;

nie z tej ziemia разм. дзівосны; дзівацкі; неверагодны;

ledwie od ziemia odrósł — кату па пяту; вераб’ю па калена;

gryźć ~ę — а) галадаць;

ляжаць у магіле

Ziemia Ognista

Вогненная Зямля

ziemianin

м.

1. памешчык; землеўласнік;

2. зямлянін, жыхар Зямлі

ziemianka

ж.

1. памешчыца; землеўласніца;

2. жыхарка Зямлі;

3. зямлянка;

partyzancka ziemianka — партызанская зямлянка

ziemiański

памешчыцкі, землеўласніцкі

ziemiaństwo

н. зборн. памешчыкі; землеўласнікі

ziemiopłody

мн. караняплоды

ziemisty

ziemist|y

зямлісты;

~а cera — зямлісты колер твару

ziemniaczany

бульбяны; ◊ stonka ~a заал. каларадскі жук