Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijlłmnorsuwyzż- 
aąouy

złapać

złapa|ć

зак.

1. схапіць;

~ć za rękę — схапіць за руку;

2. злавіць;

~ć piłkę — злавіць мяч

~ć grypę — схапіць грып;

~ć męża разм. падчапіць мужа;

prąd go ~ł разм. яго ляснула токам

złapać się

зак.

1. схапіцца;

złapać się za głowę — схапіцца за галаву;

2. здагадацца;

3. схапіць адно аднаго

złazić

I незак.

1. злазіць;

2. сыходзіць, аблазіць

II зак. разм.

аблазіць, абысці

złączać

незак. злучаць; спалучаць

złączać się

незак. злучацца; спалучацца

złączenie

н. злучэнне

złączyć

зак. злучыць; спалучыць

złączyć się

зак. злучыцца; спалучыцца

zło

н. ліха; зло

złocenie

н. залачэнне