Verbum

sługus

м. пагард. прыслужнік; лёкай

słup

м.

1. слуп;

słup graniczny — межавы слуп;

słup kurzu — слуп пылу;

2. калона;

oczy komu w słup stanęły — хто аслупянеў

Słupca

ж. г. Слупца

słupek

м.

1. слупок;

słupek rtęci — ртутны слупок;

2. песцік;

3. слупок, калонка

słupkowy

у выглядзе слупка;

wykres słupkowy — гістаграма (слупковая дыяграма)

Słupsk

м. г. Слупск

słusznie

правільна; слушна;

mówić słusznie — гаварыць слушна (правільна)

słuszność

ж. слушнасць;

on ma słuszność — ён мае рацыю; яго праўда;

przyznać komu słuszność — прызнаць, што хто меў рацыю

słuszny

1. слушны;

2. адпаведны, належны;

~ego wzrostu — рослы, статны, станісты

służalczość

ж. рабалепства; угодлівасць