jęknąć
зак. заенчыць, застагнаць;
jęknąć z wysiłku — застагнаць ад напружання
jęzor
м.
1. язык (звера);
2. пагард. язык (чалавека);
latać z ~em — пляткарыць
języczek
języcz|ek
м. язычок;
być ~kiem u wagi перан. мець вырашальнае значэнне; адыгрываць вырашальную ролю
język
м.
1. язык;
2. мова;
język ojczysty (obcy) — родная (замежная) мова;
znaleźć wspólny język — знайсці агульную мову;
język literacki — літаратурная мова;
język potoczny — гутарковая мова;
dostać się na ~i — трапіць на язык;
wziąć kogo na ~i — пляткарыць аб кім; разводзіць плёткі пра каго;
język go świerzbi — у яго свярбіць язык;
mieć co na końcu ~a — мець што на кончыку языка;
schwytać ~a уст. вайск. дастаць языка;
ugryźć się w język — прыкусіць (закусіць) язык;
z wywieszonym ~iem — высунуўшы (высалапіўшы) язык;
trzymać język za zębami — трымаць язык за зубамі; маўчаць
językoznawca
м. мовазнавец; мовазнаўца