Verbum

język

м.

1. язык;

2. мова;

język ojczysty (obcy) — родная (замежная) мова;

znaleźć wspólny język — знайсці агульную мову;

język literacki — літаратурная мова;

język potoczny — гутарковая мова;

dostać się na ~i — трапіць на язык;

wziąć kogo na ~i — пляткарыць аб кім; разводзіць плёткі пра каго;

język go świerzbi — у яго свярбіць язык;

mieć co na końcu ~a — мець што на кончыку языка;

schwytać ~a уст. вайск. дастаць языка;

ugryźć się w język — прыкусіць (закусіць) язык;

z wywieszonym ~iem — высунуўшы (высалапіўшы) язык;

trzymać język za zębami — трымаць язык за зубамі; маўчаць