Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

celnik

м. мытнік

celność

ж. меткасць; трапнасць

celny

I

меткі; трапны;

celny strzał — трапны стрэл

II

цудоўны; выдатны

III

celn|y

мытны;

~е opłaty manipulacyjne — мытныя плацёжныя аперацыі;

kontrola celny a — мытны кантроль;

podatek celny y — мытны падатак;

urząd ~у — мытня

celofan, ~u

м. цэлафан

celować

I незак.

цэліцца; меціць; лучаць;

celować do kogo/czego — цэліцца ў каго/што;

celować w nieprzyjaciela — меціць ў ворага

II незак.

вылучацца; выдавацца;

celować w nauce — вылучацца ў вучобе

celowanie

I celowani|e

н.

1. наводка;

~e bezpośrednie — прамая наводка;

2. прыцэльванне;

odległość ~a — прыцэльная адлегласць

II н.

[вялікі] поспех

celownica

ж.

1. візірная прылада;

2. дыёптр

celowniczy

1. прыцэльны;

2. ~y м. вайск. наводчык

celownik

м.

1. грам. давальны склон;

2. вайск. прыцэл; цэлік;

3. спарт. лінія фінішу

celowo

наўмысна; свядома; знарок;

celowo pominąć — наўмысна прамінуць