Verbum

brzdąkać

незак. брынкаць; дзынкаць

brzdąkanie

н. брынканне; дзынканне

brzdęk !

бац!; бух!

Brzeg

м. г. Бжэг

brzeg, ~u

м. бераг;

brzeg lasu — край (ускраек) лесу; узлессе;

brzeg sukni — бераг сукенкі;

złocone ~i książki — пазалочаны (залаты) абрэз кнігі;

pierwszy z ~u — першы з краю;

stać nad ~iem przepaści — стаяць на краі прорвы;

cicha woda ~i rwie — у ціхім балоце чэрці вядуцца; ціхая свіння глыбока рые

brzegowy

берагавы

brzemienna

ж. цяжарная

brzemienność

ж. цяжарнасць

brzemienny

czym, w co багаты; поўны; насычаны чым;

wydarzenia ~e w skutki — падзеі, багатыя на небяспечныя вынікі; падзеі, якія тояць у сабе непажаданыя наступствы;

kobieta ~a — цяжарная

brzemię

н. цяжар;

być komu ~mieniem — быць цяжарам для каго